Цытаты на тэму " Мова наш дзивосны скарб " и хто их написал 5 цытат!!!!
5-9 класс
|
Ад прадзедау мпакон вякоу мне засталася спадчына Янка Купала
Родная мова, цудоуная мова - ты нашых думак выток і аснова Уладзімір Дубоука
Дзяды і бацькі нашу мову ствралі, каб звонка звінела, была, як агонь Пятрусь Броука
Багата, родня ты мова, цябе стварыу і узнёс народ Пятрусь Броука
О, Матчына мова! Маленства вясна! Ніколі, ніхто мне цябе не заменіць Алесь Бачыла
Мова! як сонца маё беларуская, ты свецішся словам кожным Яугенія Янішчыу
Комментарий удален
The exerptise shines through. Thanks for taking the time to answer.
That's an apt answer to an ineetrsting question
Другие вопросы из категории
Читайте также
Прямо из леса огрызком карандаша брат написал маме письмо о жизни в лагере.
Если я попрошу вас определить в этом предло жении падежные формы имен существительных, вы назовете именительный, родительный, дательный, винительный, творительный и предлож ный. Итого шесть падежных форм. С точки зрения современного русского языка именно так и есть. Однако если взглянуть на дело с точки зрения истории языка, то окажется, что в нашем предложении не шесть, а восемь падежных форм, и каждая из них употреблена по одному разу. Следова тельно, расхождения между современным языком и языком древних славян касаются тепереш них родительного и предложного падежей.
И действительно, каждый из этих падежей об разовался из прежних двух. В родительном совпали родительный и отложительный, а в предложном — местный и изъяснительный.
Число падежных форм в различных языках мира не ограничивается этими восемью. Общее число па дежей по разным языкам достигает тридцати, хотя и нет ни одного языка с таким количеством падежных форм. Некоторые из падежей исключают возможность других или, наоборот, тре буют обязательного присутствия третьих. В финском языке 15 падежей, в венгерском 22, но все-таки не тридцать. Та кого важного падежа, как винительный, нет в фин ском, но его заменяет целых три других падежа.
ХлебХлеб у хаце беларуса — гаспадар, у працы — сябра, а ў да-розе — таварыш.Ён галоўны на нашым стале. Беларусы заўсёды ставіліся да хлеба з вялікай павагай і пашанай.Для беларусаў вялікім грахом лічылася скідваць на падлогу хлебныя крошкі. Мы іх акуратненька збіралі, елі самі ці адда-валі птушкам.У Старажытным Егіпце сонца, золата і хлеб абазначаліся ад-ным значком — кружочкам з кропкаю ў ім. Сонца, золата і хлеб. Усё самае важнае. I ў нас гэтак лічылася. Толькі парадак быў крыху іншы: хлеб, сонца, золата. Бо словы «жыта» і «жыццё» маюць у беларусаў адзін і той жа корань.У беларусаў быў культ зерня, і людзі пакланяліся яму. Мы заўсёды помнілі, што кожнае зернетка старэйшае за нас, і ведалі, што яно вечнае. Яно тысячагоддзямі захоўвае ў сабе жыццё. Заўсёды гатова нарадзіць колас. Зярняты, знойдзеныя ў грабні-цах фараонаў, праз тысячы гадоў кінутыя ў зямлю, прарасталі і давалі ўраджай.
Родная беларуская мова -найвялікшае багацце беларусаў. Яна непадзельна звязана з духоўнай сутнасцю беларусаў, якія яе стварылі і карыстаюцца ёю пераважна на грунце мовы .У самой мове мове сродкамі мовы выяўляецца ўсё што напрацавана за стагоддзі народам , гістарычная памяць , этнічная адметнасць , нацыянальная самасвядомасць , сваё светаўспрыманне , фальклор і мастацкая літаратура , увесь духоўны скарб і душэўны лад народа .