Сочинение:"За что я люблю Беларусь"(на белоруском)

+ 0 -

Elena799

11 мая 2015 г., 14:29:53 (8 лет назад)

«Белая Русь» - далікатнае і паэтычнае імя, як нельга лепш падыходзіць нашай краіне. Белая - значыць светлая, чыстая, нявінная. Беларусі не ўласцівыя яркія фарбы Міжземнамор'я. Не валодае яна і якая дзівіць экзатычна Афрыкі або тонкім хітрасьцю Усходу. Яе ціхае абаянне выяўляецца паступова - у мяккіх пераліўкамі ранішняга неба над размытай лініяй гарызонту, у зеляніне прывольна раскінуліся палёў, у падбадзёрлівы водары сасновага бору, ў сумным крыку жураўлёў. Выслізгвалая прыгажосць Беларусі расчыніцца таго, хто здольны спыніцца і адчуць навакольны свет: Прыгледзіцеся ў глыбокія вочы Беларусі - сінія азёры, апусціце рукі ў прахалодную ваду вясёлага ручая, хавайцеся ад цёплага дожджыку пад зялёную лапу елі ... Дзіўная рэч можа здацца: тут, у самым сэрцы Еўропы, час замарудзіла свой бег. Няхай вакол бурліць дваццаць першае стагоддзе, хай цывілізацыя рухаецца наперад сямімільнымі крокамі, а ў Беларусі прырода застаецца натуральнай, людзі - чалавечнасць, каштоўнасці - вечнымі. За сваю шматвяковую гісторыю Беларусь была заваяваная шмат разоў, але сама ніколі не была заваёўнікам. Беларусам прыходзілася мяняць веру, прымаць чужую культуру і мову. Але пры ўсім гэтым Беларусь ніколі не губляла сваёй самабытнасці. Яна схілялася, як трава, пад ураганам заваёў, каб пасля зноў распрастацца і зазелянець. Асноўная адметная асаблівасць беларускага народа - здольнасць з разуменнем ставіцца да чужых перакананняў. Беларусы заўсёды ганарыліся тым, што ў іх краіне няма месца пераследу па рэлігійных і нацыянальных прыкметах. Я люблю сваю краіну за яе самабытнасць, цудоўную прыроду, культуру, мяккасць фарбаў. За тое, што магу жыць, жыць свабодна, без прыгнёту і страху за сваё жыццё, жыццё маіх родных, сяброў і знаёмых. Я люблю цябе, Белая Русь!