отгадать загадку. як тая рэч завецца што цэлы год личыць и не коли не сабъецца
5-9 класс
|
Я уже посмотрел этот фильм на нормальном сайте, просто супер, не зря его так долго ждал! Кто ещё не видел, смотрим здесь, ребята - HD17.RU
Я уже посмотрел этот фильм на нормальном сайте, просто супер, не зря его так долго ждал! Кто ещё не видел, смотрим здесь, ребята - HD17.RU
Другие вопросы из категории
Читайте также
усмихнулася, кали убачыла_як у яе унучки ходзяць руки, месячы цеста.
2. Каб хлопчык трохи падцягнууся _ настауница параила часцей писаць дыктанты дома.
3. А вы чули, што _ кали хто наглядзицца у азёрную паду и памыецца ею, дак прыгажэйшым становицца.
4. ад бярозы, што пад ветрам раз пораз прыпадала да окна _ адарвауся и прылип жоуты лясток...
5. Кали сцихаюць самалёты, чуваць, як клепяць у вёсцы косы, бразгаюць у некага ля студни вёдры _ и кадахчуць на усё горла куры.
Не выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесці рэчы...
Ля весніц, толькі зноў твой вяз
Крануў галінкамі за плечы.
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацвёртым... летам
Калоны ні адной не мог
Я прапусціць з ахапкам кветак.
Хацелася пачуць: "Сынок..."
Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"
Бацькоўскім быў мне кожны крок…
Усё ішлі, ішлі салдаты...
Каторы раз сыходзіў снег...
Дамоў вярнуліся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
І чуў кароткае: "Прыедзе..."
Калі ў крыўдзе мне сябры
Гразіліся бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі слязамі.
Не плакаў я - усім на злосць.
Бо ў хаце быў адзін - мужчына.
Не йшоў ты...
Маці маладосць
Глыбей заворвалі маршчыны.
І зараз еду я здалёк,
Чакаю ўсё - зайду, а маці
Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце..."
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш не прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
спалохаўшыся што тая са сваімі добрымі дзіцячымі намерамі можа сказаць што яшчэ непатрэбнае. Калі вецер зносіў апошнія хмары і ў сінім небе з'яўлялася лагоднае сонца тады вальней дыхалася.
і гэта бачна ў гэтым вершы.
Гэты верш аб простым людскім шчасці. Аб тым, што шчасце складаецца не з чаго та звышнатуральнага, а з простых цудоўных рэчаў якія існуюць у паўсюдзённым жыцці.
Мне здаецца, што гэты верш цікавы тым, што ён напісаны ў форме звароту да чытача.
Я прапаную прачытаць гэты верш сваім родным, сябрам і наогул усім чытачам. Таму што, гэты верш не пакіне нас, чытачоў, абыякавамі. Асабіста мне верш многае даў і для разумення паэзіі Максіма Танка вытокаў яго непаўторнага таленту, і для больш глыбокага роздуму аб прызначэнні паэта, песняра бацькаўшчыны - нашай роднай Беларусі.