Нататка " каго можна назваць сапраўдным сябрам?"
10-11 класс
|
Усім людзям патрэбны сябры. Чалавек не можа быць адзін. Сапраўдны сябар заўсёды дапаможа, ратуе з бяды ці проста пасаветуе выхад са складанай сітуацыі.
Я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. Павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. У сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. Гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. Сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. Сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. Канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца?
Такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. Калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не дапамагае вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. Я жадаю, каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!
Другие вопросы из категории
пажарам узнімаўся кругом блішчасты месяц".
Апішыце (на выбар) : а) сучасную буларускую вясковую хату
б) свой пакой (кватэру)
в) тыповую сучасную гарадскую хату
Читайте также
Нужно определить в тексте (размещу ниже):стыль тэксту, мэты ужыванна, сфера выкарыстання ,стылявыя рысы, моуныя сродкi,жанр,способ сувязи сказау.
Хвiлiна памяцi.хвiлiна вялiкага маучання.Хвялiна усхвалявання успамiнау для тых ,у каго у душы i памяцi у гэты момант не цiшыня,а аглушальныя грымоты выбухау,кулеметныя чэргi,бразганне танкавых гусенiц i -"Ура-а-а!" Магутным шматгалосы заклiк,якi вядзе наперад,у атаку...
Гляджу на вэтэранау.Цяпер перад вачыма гэтых немаладых ужо людзей,яз кiнакадры,усплываюць падзеi,якiя учэпiста трымае памяць:першы бой,небяспечныя пераходы,наступленн,атакi,твары таварышау.Тых,хто,не шкадуючы уласнага жыцця,ратавау жыццё айчыны.Яны так i засталiся маладымi.Iм накiравана быць такiмi вечна,пакуль жыве наша памяць.
(Т.Курыла)